Ik ben enorm blij met de nieuwe kans die ik heb gekregen

Bron: De Machinist, nummer 5/2020

Simon van Houwelingen begon direct na de middelbare school bij Mourik, een zelfstandig familiebedrijf actief op het gebied van infrastructuur, industriële diensten, utiliteitsbouw en catalyst handling. Hij begon in de uitvoering als kraanmachinist. Totdat hij in 2017 gezondheidsklachten kreeg. Deze waren zo ernstig dat hij uiteindelijk voor zijn werk als machinist werd afgekeurd. Inmiddels werkt Simon ‘gewoon’ weer 32 uur bij Mourik. Weliswaar in een andere functie, maar niet minder enthousiast. Het is een kwestie van kansen krijgen en kansen grijpen. Met de juiste begeleiding van onder andere zijn werkgever. Simon vertelt zijn verhaal.

Ik had op een gegeven moment zoveel last van mijn rug”, aldus Simon, “dat ik het niet meer uithield op mijn werk. Mijn uitvoerder heeft mij toen geadviseerd naar de bedrijfsarts te gaan. Het werd uiteindelijk een hele zoektocht naar wat mij mankeerde en ik heb veel ziekenhuisonderzoeken gehad. De eerste tijd kon ik echt niet werken, dan maakte ik een kleine wandeling en dat was dan meteen mijn activiteit voor de hele dag. Toen het na verloop van tijd wat beter ging en ik mij weer wat meer kon bewegen, ben ik in overleg met de bedrijfsarts op arbeidstherapeutische basis aan het werk gegaan. Ik ben aan de slag gegaan in de werkplaats en ben stapje voor stapje steeds wat meer en langer gaan werken. Mijn collega’s hebben mij daar goed bij geholpen. Mijn heftruckcertificaat heb ik behaald, zodat ik als terreinmedewerker werk kan verrichten. Bij de functie van terreinmedewerker horen ook administratieve taken, waarvoor ik intern ben opgeleid. De administrateur heeft mij onder zijn hoede genomen om mij op dat gebied om te scholen. Ik werk nu feilloos met een boekhoudkundig programma, dat gebruikt wordt voor de verhuur van ons onbemande materieel. Via de uitvoerder krijgen we door welk materieel nodig is en ik kan zien of dat op voorraad is. Of ik neem contact op met de onderhoudsafdeling wanneer er bepaalde onderdelen, zoals bijvoorbeeld pompen, klaargemaakt moeten worden.

 Het leven als kraanmachinist is vanzelfsprekend niet te vergelijken met mijn huidige werkzaamheden, het is niet mijn vrije keuze geweest, maar wat ik nu doe vind ik ook leuk, het is alleen heel anders. Met mijn klachten kan ik in principe alles doen, maar niets lang achter elkaar. Dat ik in deze baan zoveel vrijheid krijg en mijn dag zelf kan indelen, is voor mij perfect. Inmiddels werk ik 32 uur, verdeeld over vier dagen. De woensdag is een soort rustdag zodat ik donderdag en vrijdag weer kan werken”. Ten slotte zegt Simon: “Ik heb veel met de arts van het UWV gesproken over wat ik voor werk zou willen of kunnen doen nadat ik afgekeurd was als kraanmachinist, maar ik had geen idee. Ik ben enorm blij met de nieuwe kans die ik gekregen heb, bij het bedrijf waar ik van jongs af aan werk. Dat is voor mij een hele grote meerwaarde”.